فرشته جعفری کارگردان حاضر در بخش خیابانی سومین جشنواره ملی تئاتر رضوی

ارادت قلبی مردم ایران به امام هشتم وصف ناپذیر است

فرشته جعفری که با نمایش «لکه های پاک» در بخش خیابانی سومین جشنواره ملی تئاتر رضوی حاضر است؛ برگزاری جشنواره‌ها موجب تحرک و پویایی جامعه ی تئاتری کشور می‌داند.

نمایش «لکه‌های پاک» به نویسندگی آرزو بهرامی و کارگردانی فرشته جعفری که در بخش خیابانی سومین جشنواره ملی تئاتر رضوی حضور دارد، اجرا‌های خیابانی خود را از اول تا سوم اردیبهشت ماه در صحن سبزه میدان زنجان انجام داده و از ۱۷ الی ۱۸ اردیبهشت ماه هم در دانشگاه سراسری و مدارس زنجان اجرا خواهد داشت.
به همین بهانه خبرنگار ایران تئاتر در زنجان گفت‌وگویی فرشته جعفری، کارگردان این نمایش انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.

ضمن توضیح خلاصه‌ای از فعالیت‌های تئاتری خود بفرمائید چطور شد که در بخش خیابانی سومین جشنواره ملی تئاتر رضوی شرکت کردید؟
من از سال ۱۳۸۹ فعالیت خود را در حوزه تئاتر در استان زنجان آغاز کردم و به لطفاً خدا تا کنون در چندین جشنواره استانی، ملی و بین‌المللی حضور داشته‌ام. ارادت قلبی‌ای که مردم ایران نسبت به امام هشتم دارند وصف ناپذیر است و من هم به دلیل این ارادت خاص و همچنین به دلیل نوع نگاه متفاوت و‌ایده پردازی خلاقانه نویسنده خوب شهرمان آرزو بهرامی در ارتباط با شهدای حرم امام رضا (ع) در حادثه بمب‌گذاری سال ۱۳۷۳ بسیار مشتاق و مصمم شدم تا این اتفاق رقم بخورد.

در خصوص نمایش «لکه‌های پاک» برایمان بگویید؟
نمایش «لکه‌های پاک» با زاویه دید متفاوتی به موضوع بمب‌گذاری حرم امام رضا در سال ۱۳۷۳ می‌پردازد و ما در این نمایش روایتی از زندگی یک زن که همسر و فرزندش را در این حادثه از دست داده است را شاهد هستیم.

برگزاری غیر متمرکز سومین جشنواره ملی تئاتر رضوی را چگونه ارزیابی می‌کنید و اصولاً به نظر شما در جشنواره‌ها اجرای متمرکز بیشتر به صلاح هنرمندان است یا اجرا‌های غیر متمرکز؟
این شکل از برگزاری از این جهت که موجب می‌شود تماشای این آثار ارزشمند در نقاط مختلف کشور و نه فقط در استان میزبان، اتفاق بیافتد شیوه تحسین بر‌انگیزی است، اما از جهاتی هم برای کارگردان اثر و تیم برگزار‌کنندگان سختی‌های بسیاری را به همراه دارد که این مشکلات در شیوه برگزاری متمرکز کمتر است.

تئاتر خیابانی استان زنجان را در مقایسه با سایر استان‌ها چگونه می‌بینید؟
مردم استان زنجان به دلیل رونق اندک این شیوه اجرایی در استان، با نمایش‌های خیابانی نسبتاً بیگانه‌اند و به نظر من باید در این زمینه حتماً تدبیری‌اندیشید. اما خوشبختانه بازخورد‌های خوب و استقبال تماشاگران زنجانی از نمایش خیابانی مایه‌امیدواری و مسرت است.

به نظر شما لزوم برگزاری جشنواره‌های مختلف در چیست؟ و آیا به نظر شما بهتر نبود بودجه برگزاری برخی از جشنواره را به حمایت از اجرا‌های عمومی اختصاص داد؟
به نظر من برگزاری جشنواره‌ها موجب تحرک و پویایی جامعه تئاتری کشور می‌شود و هنرمندان نقاط مختلف کشور با شرکت در جشنواره‌ها می‌توانند ضمن تماشای آثار مختلف و رشد و یادگیری از یکدیگر، با هم تعامل هنری نیز داشته باشند. اما به نظر من تعدد جشنواره‌های بی‌ثمر در کشور با بودجه‌های اندک، انرژی، هزینه، وقت و فکر یک تیم را در تولید یک اثر ارزشمند با خسران مواجه می‌کند.

حرف آخر؟
هنرمندان عرصه نمایش با سختی و مشقت بسیار، یک اثر را تولید و به مرحله اجرا می‌رسانند و انتظار می‌رود که مسئولین استان و کشور با حمایت‌های مادی و معنوی پشت فعالان این عرصه را خالی نکنند. بودجه‌های کلانی در کشور صرف برنامه‌های بی‌ثمر می‌شود که می‌توان این هزینه‌ها را به بدنه کشور و به خصوص نمایش شهرستان‌ها تزریق کرد. ‌امیدوارم روزی برسد که دغدغه هنرمندان این حوزه به‌خصوص در زمینه تأمین بودجه برای تولید اثرشان رفع شود.